Een jaar geleden stond onze wereld stil

Een jaar geleden, de stilte viel als een schaduw neer.
Onze voorzitter, onze vriend, Ulrich komt nooit meer weer.
In onze club, waar zijn passie leefde,
Vonden we troost in de warmte, in alles wat we samen beleefden.

Voor onze meisjes, dames, hij stond altijd paraat,
Voor elke vraag, voor elke daad.
Zijn lach, zijn steun, zijn persoon een onmisbaar deel,
In ons basketbalverhaal, blijft zijn nalatenschap heel.

In herinneringen, lachen en soms een traan,
Leven we door, met Ulrich altijd in ons bestaan.
Een jaar voorbij, zijn spirit leeft voort,
In elke dribbel, in elke score, in elk woord.